10.4.10

மாந்தோப்பில் ஓர் இரவு-I


தஞ்சாவூர்க்கவிராயரைச்(த.க.) சந்திக்க,கும்பகோணத்தில் துளிர் வெற்றிலை அரைக் கவுளி,வாசனை சீவல், சுண்ணாம்பு,ஒரு கண்ணாடிப் போத்தலில் குடிநீர் சகிதம் தஞ்சாவூர் பேருந்தில் ஓட்டுநரின் இருக்கையின் பக்கவாட்டுத் தனி இருக்கையில் உட்கார்ந்தேன். த.க.விடமிருந்து தொடர்ச்சியாகத் தொலைபேசி அழைப்புகள்.சாப்பிட்டாயா?பஸ் ஏறிவிட்டாயா?எங்கு இறங்க வேண்டும்?இறங்குமிடத்தில் நான் காத்திருப்பேன் என அன்பின் இழை கலந்து அடர்த்தியாக நெய்து தள்ளினார்.பேருந்து முனகியபடியே ஓடிச்சென்றது.

ஒவ்வொரு திருப்பத்திலும் ஒவ்வொரு சம்பவத்தின் வழிபடல்.ஒரு தூணின் பின்னே தஞ்சாவூர் பெரியகோயிலில் நாடக இயக்குநர் ராமானுஜம் என்னையும்,ப்ரகாஷையும் இணைத்து ஒரு நாடக ஒத்திகைக் காட்சி நினைவில் அசைந்தது.

ப்ரகாஷுடன் மாக்ஸ் ம்யுல்லர் பவன் நடத்திய ஜெர்மன் மொழி வகுப்புகளுக்கு வாரம் இருமுறை தஞ்சையிலிருந்து திருச்சி சென்ற பயணங்கள்-வங்காள ஆசிரியர் நடராஜன் போதித்த வங்காள மொழி வகுப்புகளுக்கு மாணவர்களாகப் ப்ரகாஷுடன் சென்ற நாட்கள்-ஓஷோவின் தத்துவங்கள் எங்களை ஈர்த்து பல இரவுகளை விழுங்கிய எண்ணங்கள்.

திருச்சி ஜாஃபர்ஷா தெருவில் மறைமுகமாக தடை செய்யப்பட்ட ஓஷோவின் புத்தகங்கள் வாங்கிய அனுபவங்கள்-கும்பகோணத்தில் கரிச்சான்குஞ்சு-எம்விவி- ஸ்வாமி சாது.பொன் நடேசன் இவர்களைச் சந்திக்கச் சென்று கரைந்த பல நாட்கள்-க்ருஷாங்கினி,நாகராஜன் வீட்டில் தொடரும் அரட்டைகள்-மதுரை நிஜ நாடக விழாவிற்கு மு.இராமசாமியின் அழைப்பின் பேரில் சென்று ராஜமார்த்தாண்டன் உள்ளிட்ட பல நண்பர்களோடு செலவிட்ட இரவுகள்.

பள்ளி அக்ரஹாரம் தாண்டியபோது த.க.வின் அழைப்பு.பதிலளித்து விட்டுத் தஞ்சாவூரை நெருங்கும் பரபரப்பு.ஒவ்வொரு முனையிலும் ஒரு வேளை தாடியை நீவிவிட்டபடி ப்ரகாஷ் காத்திருக்கக் கூடும் என்று தேடினேன்.எல்லா வாய்க்கால்களும் மனித மனங்களைப் போல வறண்டு கிடந்தன.மண்ணிலும் ஒரு செழிப்பு இல்லை.வறட்சியை பறைசாற்றும் காட்டுச் செடிகள்-புதர்கள்-இளைத்த நாய்கள்-தஞ்சாவூர்.

இன்னும் அன்பு பால் நிலையத்தில் கல்கண்டுப்பாலும்,லெஸ்ஸியும் அருந்திவிட்டு ஓடிப்போய் பஸ் ஏறும் மக்கள் கண்ணில் பட்டனர். நியூ செஞ்சுரி புக் ஹவுஸ் இருந்த இடத்தில் எத்தனை நாட்கள் மோகனை மையப்படுத்தி ப்ரகாஷுடன் பேசித்தீர்த்திருப்போம்?

மாவட்ட மைய நூலகம் எந்த மாற்றமுமின்றி அழுதபடியே இருந்தது.ராஜராஜ சோழனின் வாள் உரையிலேயே இருந்தது.வெளிநாட்டுப் பயணிகள் பிரமிப்புடன் கோயிலை அண்ணாந்து பார்க்க அவர்களை பிரமிப்புடன் உற்றுப் பார்த்து தங்கள் இங்கிலீஷைத் தூசி தட்டி மிரட்டிய உள்ளூர் கைடுகள்-நிறைய மேம்பாலங்கள் முளைத்துவிட்டன.

தாண்டித்தாண்டிப் போகையில் மதியம் இரண்டு மணிக்குக் குழந்தை ஏசு ஆலயத்தில் ஓர் இளைஞன் கைலியுடன் மண்டியிட்டுச் செலுத்திய பிரார்த்தனை என்னவாக இருக்கும்?ஞாயிற்றுக்கிழமையின் நிழல் சாலையெங்கும் பரந்து விரிந்தது.

புதிய பேருந்து நிலையம் வந்து சேர்ந்தேன்.இறங்கி பட்டுக்கோட்டை செல்லும் பேருந்தில் ஏறினேன்.ஏழு ரூபாய்த் தொலைவில் இருந்தது மேல உளூர் என்னும் த.க.வின் இளம்பிராயத்துக் கிராமம். அருகில் இருந்த நண்பரிடம் உங்களுக்கு எந்த ஊர்?என்றேன்.சரியாகக் காதில் வாங்காத பாவனையுடன் அவர் தூங்க ஆரம்பிக்க உரையாடல் பதில் கிடைக்காமல் முடிவுக்கு வந்தது.

சிவாஜிகணேசனின் சூரக்கோட்டையைத் தாண்டியது.எங்கு பார்த்தாலும் நெடுஞ்சாலை விரிவாக்கம்.யாரும் யாருடனும் பேசவில்லை. ஆனால் குறைந்தது இருபது பேராவது தொலைபேசியில் பேசியபடியும்,இருபத்திஐந்து பேராவது தொலைபேசியை நோண்டியபடியும் பிரயாணம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.

முடிக்கற்றைகளை மீண்டும் மீண்டும் சரி செய்தபடியும், தன்னை யார் கவனிக்கிறார்கள் என்று ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபடியும் அமர்ந்திருந்த என் முன் இருக்கைப் பெண்ணை ரசித்தேன்.நடத்துனர் ஓட்டுனருடன் ஆடி வெள்ளி அன்று அம்மன் கோயிலில் கஞ்சி ஊற்றிய வைபவத்தை விலாவாரியாகக் கதைத்து வந்தார்.

எனது வலது கைப்புற இருக்கையின் பயணி மதிய உணவுக்குப் பின்னான மயக்கும் உறக்கத்துடன் ஆடியபடி வந்தார்.ஒரு பிரேக்குக்கு முன்புறக் கம்பியில் நெற்றியை ஓங்கி இடித்துக்கொண்டு மறுபடியும் பழைய நிலைக்குத் திரும்பித் தூக்கம் தொடர்ந்தார்.

இரண்டாம் முறை சற்று பலமாக மோதிக்கொண்டபோது வலி சுள்ளென்று உரைக்க ஒரு கையால் கோட்டுவாயைத் துடைத்தபடி மறு கையால் நெற்றியைத் தடவியபடியே தன்னை யாரும் கவனித்துவிட்டார்களா?என்று பரக்கப் பரக்கப் பார்த்தார்.

சிறிது நேரம் சென்றது.அவரை மீண்டும் பார்க்க நேர்கையில் அரைகோள வடிவில் வாயைத் திறந்தபடித் தூங்க ஆரம்பித்திருந்தார்.டிரைவர் இன்னொரு பிரேக் போடும்முன்பாக மேல உளூர் வந்து சேர்ந்தேன்.

அடர்ந்த பழுப்பு நிற Tஷர்ட்டோடும்,அதே நிற லுங்கியோடும் த.க. கைகளை வீச இறங்கி நடந்து கைகுலுக்கினேன்.மனது மகிழ்ச்சி அடைந்தது.
ஒரு பெட்டிக்கடையின் கருப்புக்கலர் வாங்கிப் பருகிவிட்டு த.க. கைகாட்டியபடி தன் இளம்பிராய நினைவுகளை காட்சிப்படுத்தியபடிக்கு வந்தார்.அவர் சிறுவனாய் ஓடிமறைந்த ஓடை நீரின்றிக் காய்ந்து கிடந்தது.

அவரின் நண்பர் பரஞ்ஜோதிவேலின் வீட்டை அடைந்தோம்.வீடெல்லாம் சாணமிட்டு மெழுகிய காட்சி-வெட்டிவைக்கப்பட்ட இளநீர்கள்-தொட்டி-வாளி நிரம்பிய நீர்-வானம் மறைத்த நீண்ட தென்னையின் கீற்றுகள்.

சமீபத்தில்தான் இருதய அறுவை சிகிச்சை செய்து கொண்ட நண்பர் பரஞ்ஜோதிவேலை த.க. இப்போதுதான் சந்திக்கிறார்.பரஸ்பர அறிமுகங்கள் நிறைவுற்றன.பரஞ்ஜோதிக்கு த.க.வின் சகோதரியின் வயது.இருவருக்கும் இடையே கிணறு போல ஆழமான நட்பு.ஆனாலும் மரியாதை கலந்த நட்பு ததும்பி வழிந்தது.

(தொடரும்)

1 கருத்து:

இரசிகை சொன்னது…

niraiya idangal azhagaa sollap pattullana...rasiththen!

தனியே ஒரு கரித்துண்டு

தேவாலயத்தின் எல்லா ஞாயிற்றுக்கிழமைப் பிரார்த்தனைகளிலும் ஜுவன் தவறாமல் கலந்து கொள்வது உண்டு. என்றாலும் பாதிரியார் எப்போதும் ஒரே விஷயத்தை...